دانلود رایگان گلچین بهترین ها

 مقدمه

نرم افزار solidwork یکی از کاملترین نرم افزارهای cad در جهان می باشد که قابلیتهای بسیاری در طراحی قطعات و اشکال سه بعدی دارا می باشد. بطوریکه امروهاین نرم افزار کاربردهای بسیاری در صنعت بخصوص در امر طراحی قالب و همچنین طراحی قطعات پیچیده، و تحلیل آن با استفاده از نرم افزارهای cae دارا می باشد.

در این پروژه سعی شده امکانات وقابلیتهای مهم جدیدترین نسخه ی نرم افزار به نام solidwor 2001k بطور خلاصه و به شکل یک  manual برای کاربر بیان گردد بطوریکه کاربر بتواند به راحتی با امکانات این نرم افزار آشنا شده و بتواند به راحتی دستورات نرم افزار را برای طراحی قطعه مطلوب به کار گیرد.

به همین جهت سعی شده از توضیح درباره دستورات جزئی که چندان در طراحی قطعات (مورد استفاده در صنعت) سودمند نیست خودداری شود.

نرم افزار solidwork شامل سه بخش اساسی و مهم است که هر یک وظیفه خاص به خود را دارا می باشد این بخشها عبارتند از:

-        part

-        asiembly

-        drawing

در این قسمت به توضیح مختصری در مورد وظیفه این بخشها اکتفا می کنیم و در بخشهای بعدی بطور ریزتری به توصیف امکانات و دستورات این بخشها یا به اصلاح tecplates اشاره می گردد.

در قسمت part می توان قطعه یا اصطلاحاً solid را ایجاد کرد.

در بخش asiembly به مونتاژ قطعات ساخته شده در قسمت part‌را ایجاد کرد. و همچنین در قالب drawing بدست آوردن نقشه ای دو بعدی از قطعه و solid مطلوب بوجود آمده در بخش part مد نظر می باشد.

نکته مهمی که در اینجا باید به آن توجه کرد آن است که در این پروژه سعی شده بر جزئی گویی در مورد دستورات و بررسی دستورات بطور تک تک خودداری شود وبیشتر به توضیح در مورد یک فرآیند طراحی و استفاده از دستورات ایجاد کننده قطعات مختلف پرداخته شود.

1 - part:

طراحی سه بعدی در solidwork در بخش part این نرم افزار انجام می گردد برای این منظور احتیاج به یک رسم دو بعدی در قسمت پارت است که با توجه به این رسم وبا استفاده از دستورات متنوع موجود در آن می توان یک solid را تهیه نمود. در اولین بخش از معرفی قسمت part به دستورات دو بعدی و اصولاً دو بعدی در solidwork می پردازیم.

دو بعدی solidwork –

دستورات دو بعدی در solidwork شباهت بسیاری در عملکرد با دستورات موجود در نرم افزار auto cad دارد اگر چه که از نظر کامل بودن به آن نرم افزار نمی رسد اما از لحاظ راحتی کار برای کاربر بسیار مناسب بوده به طوری که به کارگیری این دستورات برای کشیدن یک شکل دو بعدی بسیار راحت تر از autocad می باشد.

برای دستیابی به دستورات دو بعدی در قسمت پارت(part) ابتدا باید داخل منوی sketch شویم برای این کار چند راه وجود دارد.

1 – ابتدا بر روی منوی tools در بالی صفحهsolidwork کلیک کرده سپس گزینه custocize را کلیک می کنیم. مشاهده می شود که جعبه ای محاوره ای با عنوان customize ظاهر می شود که دارای منوهای اصلی می باشد. منوی tool bars این حعبه را فعال می کنیم. در آخر در قسمت toolbars گزینه های sketch tools , sketch را فعال می کنیم. همچنین می توان  با انتخاب منوی commands از این جدول و انتخاب منوهای لازم (منل منوی sketch tools ) شکل ابزارها را نیز مشاهده کرد.

2 – بر روی منوی insertدر بالای صفحه نرم افزار کلیک کرده و گزینه sketch را فعال می کنیم. مشاهده می کنیم که جعبه ابزاری در صفحه solidwork ظاهر می شود که شامل ابزارهایی می باشد که برای کشیدن شکل دو بعدی از این ابزارها استفاده می کنیم.

ترسیم اشکال دو بعدی:

همانطور که مشاهده می شود در جعبه ابزار sketch دستوراتی وجود دارد که هر کدام وظیفه معینی دارد.

#grid: این دستور صفحه ما را به صورت شطرنجی در می آورد.

Sketch: دستورات و ابزارهای موجود در منوی sketch برای رسم شکل را فعال می کند.

توجه: ابتدا باید plane (صفحه) دلخواه خود را از قسمت feature manager یا design tree (بخش سمت چپ صفحه) مشخص کرده  و بعد بر روی sketch کلیک کنیم.

بعد از انتخاب گزینه sketch ملاحظه می شود که در جعبه ابزار در صفحه نمایش فعال می باشند که عبارتند از: sketch tools , sketch entity( که قسمت tools از منوی اصلی نیز وجود دارند.)

sketch entity: در این قسمت ابزارهایی برای رسم اولیه شکل دو بعدی وجود دارد که به طور کامل به بررسی آنها می پردازیم.

دستور line: با کمک این دستور می توان خطوط دلخواه را رسم کنیم.

برای کشیدن خط ابتدا دستور line را انتخاب می کنیم، سپس یک نقطه را به عنوان نقطه ابتدایی خطی که می خواهیم رسم کنیم در محور مختصات موجود انتخاب کرده سپس نقطه بعدی را انتخاب می کنیم وخط رسم می شود.

نکته: در نسخه جدید (solidwork 2001) بعد از انتخاب نقطه اول در کنار خط طول خط نیز نمایان می گردد که با استفاده از آن می توان به سهولت به طول مطلوب که می خواهیم رسم کنیم برسیم.

از طرفی solidwork این امکان را به کاربر می دهد که در حین کشیدن خط از عمودی یا افقی بودن و نکات دیگر پیرامون خط اطلاع پیدا کند.

به طور نمونه اگر در کنار خطی که در حال رسم آن هستیم علامت 7 نمایان شده به معنی vectical (عمومی) بودن خط و اگر علامتی h باشد به معنی harizontal (افقی) بودن خط می باشد.

علائم دیگرعبارتند از:

end point: نقطه انتهایی را نشان میدهد.

Coincident: نشان می دهد که نقطه روی خط قرار دارد.

mid point: نقطه میانی را نشان می دهد.

توجه: مشاهده می کنید که خطوط رسم شده دارای رنگ آبی می باشند اگر برروی یک خط کلیک کنیم مشاهده می شود که رنگ خط بعد رنگ سبز تغییر پیدا می کند. همچنین درکنار صفحه (در قسمت feature manager) جعبه محاوره ای باز می شود که اطلاعات مربوط به خط مثل افق یا عمودی بودن، طول خط، زاویه نسبت به محورها را نشان می دهد. اگر در این حالت (سبز بودن خط) کلید delete را برروی کیبورد فشار دهیم خط پاک می شود.

همچنین در قسمت option از این جعبه گزینه for cousturction  را فعال می کنیم خط (line) تبدیل به centen line1 میگردد.

دستور point: می توان نقطه رسم کرد.

دستور rectangulan: این دستور ایجاد مستطیل در اندازه های مختلف را بر عهده دارد.

دستور polygon: با استفاده از این دستور می توان چند ضلعی هایی با تعداد اضلاع مختلف بوجودآورد. بعد از انتخاب این دستور (tools / sketch entity / polyon) مانند دستور line مشاهده می شود که جعبه محاوره ای در قسمت feature maneger بوجود می آید که قابلیتهای جالبی را برای کاربر در انتخاب چند ضلعی دارا می باشد. در قسمت parametars این جدول می توان در قسمت n تعداد اضلاع چند ضلعی را انتخاب نمود.

همچنین در قسمت     و     می توان مختصات مرکز دایره چند ضلعی را تعیین کرد.

نکته: solidwork  این قابلیتها را به کاربر می دهد که خوددایره محاطی یا محیطی بودن چندضلعی را تعیین کند. برای این عمل در قسمت parameters، هر گزینه وجوددارد.

گزینه inscribed circle:  دایره  محاطی چند ضلعی را معلوم می کند و گزینه circum scribed دایره محیطی چند ضلعی را مشخص می کند.

در قسمت     نیز قطر دایره محاطی یا محیطی را می توان معلوم کرد.

 

دستور circle: این دستور وظیفه ایحاد دایره را در نرم افزار دارا می باشد.

دستور contex line: یک خط نقطه چین رارسم می کند. کاربر این دستور را mirror( قرینه) کردن یک جسم است که حتماً باید نسبت به center line قرینه گردد.

برای رسم کمان solid works سه دستور را ارائه می دهد. 1 – center point arc 2 – targent arc  3 – 3d point arc که هر کدام به نوعی می توانند کمان رسم کنند اما بهترین و راحت ترین روش استفاده از دستور 3d point arc

 skotch entity , help))  می باشد که از طریق tools / sketch entity/ ایجاد می شود.

ابتدا یک نقطه را انتخاب کرده و سپس باطول معین نسبت به نقطه قبل نقطه دوم را انتخاب می کنیم. می توان با کلیک بر روی نقطه 3 ایجاد شده و کشیدن آن کمان دلخواه را رسم می کنیم.

در بخش sketch entity دستورات دیگری مانند ehips (کشیدن بیضی) poralle logram ( متواضی الاضلاع) pacabola( سهمی) و spline (کمان با استفاده از سه نقطه) نیز می باشد که می توان با کمی تمرین به راحتی آنها را انجام داد.

Sketch tools : در این بخش از sketch ابزارهایی موجود است که کارهای تکمیلی بر روی اشکال دو بعدی را به عهده دارند که قسمتی از آنها در ذیل بیان شده است.

Fillet –

-        chamfee

-        offset

-        trim

-        convert entities: در یک solid لبها رامشخص می کند.

-        Mirror: برای mirror کردن حتماً باید ابتدا center line ایجاد گردد و سپس شکل را نسبت به center line قرینه می کنیم.

(برای اینکار بهتر است کلید کنترل را نگه داشته و سپس بر روی شکل مورد نظر و centir line کلیک کرده تا به رنگ سبز در آیند سپس گزینه mirror را از جعبه ابزار sketch  انتخاب می کنیم.

Split curre: مانند دستور break در auto cad عمل می کند. یعنی دو نقطه راانتخاب می کنیم سپس خط یا منحنی بین آن در نقطه را delete (پاک) می کند.

در قسمت sketch منوهای دیگری نیز مانند منوی 3d sketch برای کشیدن اجسام در سه بعد کارایی دارد همچنین قسمت sketch relation نیز در منوی sketch است که در قسمت قیدها به طور مفصل به توضیح آن پرداخته می شود.

اندازه گذاری ها:dimension

دستور dimension در منوی sketch قرار دارد علاوه بر آن می توان این دستور را با استفاده از مراحل زیر نیز ایجاد کرد.

Tools / dimensions

با انتخاب دستور فوق وسپس کلیک کردن بر روی شکل می توان اندازه های مطلوب را بدست آورد. اگر بر روی اندازه ها دوبار کلیک کنیم می توانیم آنها را تغییر دهیم.

در هنگام اندازه گیری مشاهده می شود که رنگ شکل عوض می شود که بصورت زیر است.

رنگ آبی : حالت unde define ( در حال اندازه گذاری است)

رنگ مشکی: حالت full deline (بطور کامل اندازه گذاری شده است.)

نکته: در این حالت دیگرنمی توان موقعیت شکل را تغییر داد اما با استفاده از دستور tools / sketch tools/drerride dims on drag و فعال کردن آن می توان شکل راتغییر داد.

رنگ قرمز: حالت over deline : (اندازه های اضافی وجود دارد.)

! توجه در این حالت پینیام ظاهر می شود.

پیغام make this dimension driven به این معنا است که اندازه حافظه خواندنی است و در مدل نقش ندارد.

اما دستور leave this dimension diring اندازه ها در مدل نیز نقش دارد.

نکته 1 : با استفاده از دستور tools/option – system option – spin box increments می توان step اندازه ها به صورت متریک و اگلیسی را تغییر دارد.

نکته 2 : در قسمت tools/ option – document properties – dimension می توانیم کلراسن گذاری، انتخاب font و همچنین نکاتی را در مورد چگونگی فلش ها و اندازه گذاری مشاهده کرد.

روشهای اندازه گذاری اشکال:

 

 

 

قیدها (relations)

 بحث قید در solidworks یکی از مهمترین بخشهای این نرم افزار می باشد که در کمترین نرم افزار طراحی دیده شده است. این بخش رابطه بین اشکال را معین می کند. البته بعضی از قیدها هستند که بطور اتوماتیک، هنگام رسم یک جسم نمایش داده می شوند. که بعضی از آنها در زیر آمده اند.

 

 

 

 

ایجاد قید add relation:

برای ایجاد قید بین دو یا چند شکل ابتدا منوی add relation که به شکل    می باشد را از (جعبه ابزار sketch relation) انتخاب می کنیم یا بصورت زیر آن را ایجاد می کنیم.

Tools/ relation – add

نکته: قبل از ایجاد قید ابتدا باید شکل یا اشکالی را که می خواهیم بر روی آنها قید بگذاریم را رسم کرده و مشخص کنیم بعد از انتخاب دستور add relation جعبه محاوره ای بصورت زیر باز می شود. ابتدا در قسمت selected entities  از این جدول شکل یا اشکالی را که می خواهیم قید گذاری کنیم مشخص می کنیم. بعد از مشخص کردن شکل مشاهده می کنیم که بعضی از قیدهای موجود در بخش relations روشن می شوند. ( نکته مهم در این قسمت این است که فقط می توان قیدهای روشن شدن را به عنوان قید استفاده کرد.مثلاً برای قید گذاری بر روی خط زیر نقطه می توان از قیدهای harizontal(افقی) یا vertical (عمودی) و یا fix ثابت استفاده کرد.

اما بعد از مشخص کردن قید apply کلیک می کنیم مشاهده می گردد که خط بصورت عمودی در می آید و برای خروج کلید close را کلیک می کنیم.

جدول زیر عملکرد هر قید را مشخص می کند.

عملکرد
موضوعات انتخابی
نام قید
نقاط را در راستای اقی قرار می دهد. (خطوط افقی می شوند)
چند نقطه – خطوط
Harizontal
نقاط در راستای عمودی قرار می گیرند.(خصوط عمودی می شوند)
چند نقطه – خطوط
Verical
خطوط هم راستا می شوند
دو یا چند خط
Collinear
هم مرکز و هم شعاع می کند
دو یا چند کمان (دایره)
Coradial
عمود بر هم می شوند
دوخط
Perpendicular
خطوط موازی می گردند
دو یا چند خط
Porallel
مماس می شوند
یک کمان و یک خط (کمان دیگر)
Targent
نقطه در مزکر دایره قرار می گیرد(دوایر هم مرکز می شوند)
یک کمان و یک نقطه (دو یا چند کمان)
Concentric
نقطه در وسط خط قرار می گیرد
یک نقطه و یک خط
Midpoint
نقطه در محل تلاقی دوموضوع قرار می گیرد
یک نقطه و دو موضوع (entity)
In tersction
نقطه روی موضوع قرار می گیرد
یک نقطه و یک موضوع
Coincident
طول برابر 
دو موضوع همسان
Equal
قرینه
یک cente line
Symme tric
محل آن ثابت می شود. 
هر شیئی 
Fix
نقطه در تلاقی منحنی خارجی با صفحه sketch  قرار می گیرد.
یک نقطه در یک منحنی خارجی
Pierce
یکی می شوند
در نقطه از داخل sketch 
Marge points
 

حذف قید display/delete telations:

برای آنکه بتوانیم قیدهایی که ایجاد کرده ایم یا به صورت اتومات وجوددارد را حذف کنیم می توان از این دستور استفاده کرد.

(tools/ relations / displsy/ delete….)

بعد از انتخاب این دستور مشاهده می گردد که جعبه محاوره ای گشوده می شود که دارای دو منوی اصلی entities , relation وجود دارد.

در صفحه relations قیدهایی موجود در شکل مشخص می باشد. به این ترتیب که در قسمت type  نوع قید مانند افقی وعمودی و … شکل مشخص شده و همچنین در قسمت statusحالت آن قید اعم از

    over defining, dangting ,satisfied)  یا not soled) وجود دارد.

در منوی display relations by دو گزینه وجود دارد.

1 – intify: قیدها را بر اساس موضوع آن (خط ، منحنی ، نقطه و…) مشخص می کنیم.

2 – criteria: که بر اساس نوع قید مشخص می شود: (allتمام قیدها) را می شود انتخاب کرد. توجه :این حالت با انتخاب کلیدهای        می توانیم نوع type  را تغییر دهیم .

بعد از انتخاب قید با فشردن کلید delete  می توان آن را حذف کنیم.

اگر بخواهیم تمام قیدهای روی شکل را حذف کنیم کلید delete all  را انتخاب می کنیم.

در منوی entities می توان روابط خطوط و نقاط و… را با هم مشاهده کرد. همچنین در این قسمت می توان قید ها را تغییر داد.

امکانات سه بعدی در solid works:

همانطور که قبلاً نیز گفته شد نرم افزار solid works بیشترین قابلیت را در سه بعدی و ساخت اجسام (solid  ) دارا می باشدو هر بعدی در این نرم افزار صرفاً مقدمه ای برای رسم solid دارا بوده است و به  تنهایی قابلیت چندانی ندارد.

بدین جهت در این بخش به برری کلی دستورات سه بعدی در این نرم افزار وچگونگی کار با آن آشنا می شویم. به همین جهت در این قسمت سعی گردیده دستورات ابتدایی و کلی گفته شود و سپس وارد بحث دستورات جزئی و پیچیده نرم افزار گردیم. ( عمدتا‌ً بیشتر این دستورات در منوی feature موجود می باشند.)

extrude:

دستور extrude در شاخه boss از منوی اصلی insert قرار دارد ( insert / boss – extrede ) بااستفاده از این دستور می توان به شکل دو بعدی عمق داد و آنرا تبدیل به یک solid  کرد.

بعد از رسم شکل دو بعدی ( توجه داشته باشید که شکل می تواند یک جسم باز باشد در اینصورت دستور extrude شکل را به یک sheet matal تبدیل می کند.)

پس از انتخاب دستور extrude جعبه ای در قسمت چپ صفحه با عنوان boss – extrude  باز می شود در قسمت direction  از این جعبه می توان عمق و نوع extrude  را مشخص کرد.

با استفاده از گزینه dept در نسخه 2000 و همچنین علامت    می توان مقدار عمق مورد نیاز را تعیین کرد.

در قسمت reverse directin جهت extrude را تغییر می دهیم.

توجه: solid works 2001 این قابلیت را دارد و می توان بدون آنکه مقدار عمق را تایپ کرد این مقدار دلخواه را با استفاده از mouse مستقیماً بر روی شکل ایجاد کرد.

برای آنکه بتوانیم به جسمی که می خواهیم extrude   کنیم زاویه بدهیم و بخواهیم عمقی که به شکل می دهیم همراه با زاویه باشد از کلید draft (  ) استفاده می کنیم. با انتخاب این کلید می توانیم زاویه مطلوب را انتخاب کنیم همچنین می توان جهت زاویه زدن را نیز با انتخاب draftoutward تغییر داد.

اما مهمترین بخش در دستور extrude انتخاب نوع extrude ( type ) می باشد که با استفاده از آن می توان به انواع گوناگون بر روی شکل دو بعدی extrude انجام داد.

Blind : در این قسمت با دادن عدد دلخواه می توان مقدار عمق مطلوب را مشخص کرد.

Uptovertex : در این قسمت یک نقطه در صفحهُ دیگر را انتخاب می کنیم در نتیجه شکل دو بعدی تا آن نقطه extrude می شود.

Uptosurface : در اینبخش یک صفحه را انتخاب می کنیم و شکل تا این صفحه extrude  می شود.

Offset from surface : یک صفحه را مشخص می کنیم، تا آن صفحه offect  می کند.

mid plane  : نصف عددی را که انتخاب کردیم را در هر دو جهت extrude می کند.

Through all : تا آخرین صفحه ای که موجود است extrude می کند.

Cut :

این دستور در منوی اصلی  insert موجود است و دارای زیر شاخه هایی است که در این قسمت دستور cut extrude را مورد بررسی قرار می دهیم.

دستور cut extrude  کاملاً شبیه دستور extrude بوده و فرق آن با این دستور آن است که extrude به شکل دو بعدی عمق می دهد، اما دستور cut از یک solid بخشی از آن راکم می کند.

برای این کار باید ابتدا بر روی یکی از وجوه solid‌مورد نظر کلیک کره تا sktch فعال شود. سپس آن شکل مورد نظری که می خواهیم از solid‌ کم کنیم را رسم می نمائیم بقیه اعمال کاملاً مانند دستور extrude می ماند.

گزینه flip side to cut :

فرض کنید solid‌ به شکل مکعب مستطیل رسم کرده ایم. اگر مستطیل کوچکی را در یکی از وجوه آن رسم کرده و دستور cut را انتخاب کنیم و به آن عمق بدهیم سپس گزینه flip side to cut را انتخاب کنیم مکعب مستطیل بزرگ منهای مستطیل کوچک cut‌می شود.

 

 

 

چندنکته مهم:

پس از ایجاد solid در نرم افزار، در بخش feature manager ( درخت ) ملاحظه می شود که دستور یا دستوراتی را که بوسیله آن solid شکل گرفته است قرار دارند. مثلاً اگر یک مستطیل را کشیده باشیم و سپس آن را extrude  کرده باشیم دستور base – extrude  در این بخش نوشته می شود.

حال اگر بر روی این دستور کلید سمت راست movse را کلیک کنیم جعبه ای باز می گردد که امکانات بسیار جالبی را برای کاربر محیا نموده است.

در قسمت بالای جدول در دستور edit definition , edit sketch وجود دارد که اهمیتی بسیاری را در solid work دارا می باشد. و با استفاده از این دستورات است که تفاوتهای اساسی solid works با دیگر نرم افزارهای cad مشهود می گردد.

با کلیک بر روی دستور edit sketch این قابلیت برای کاربر فراهم می شود که به صفحه ( sketch ) اولیه ای که مشکل دو بعدی پایه ( مثلاً مستطیل ) را کشیده برگردد و اصلاحات لازم اعم از تغییر در شکل جسم و همچنین تغییرات در اندازه های آن را به وجود آورد. پس از آن با فشردن ابزار sketch ( ) می تواند solid جدید با تغییرات انجام شده را مشاهده نماید.

اما در قسمت edit definition  می توان دوباره به جعبهُ‌ محاوره ای دستور مطلوب بازگشت مثلاً اگر دستور extrude موجود باشد دوباره به جعبه این دستور بر می گردد و می توان عمق extrude  یا draft و جهت extrude را تغییر داد.

دو دستور بالا سرعت و دقت را در solid work بالا می برد بدین صورت که اگر در میان کشیدن یک پروژه متوجه شویم که در یکی از قسمتها اشتباه کرده ایم، می توان دوباره به آن قسمت مراجعه کرد و جسم را تصحیح نمود در حالیکه در نرم افزارهای دیگر مانند auto cad چنین قابلیتی وجود ندارد.

Revolve :

با استفاده از این دستور می توان یک پروفیل را حول یک خط دوران داد.

توجه : محوری که نسبت به آن دوران می یابد حتماً باید centex line باشد.

نکته : پروفیل نباید محور را قطع کند.

برای دوران می توان زوایای مختلفی ( از صفر تا 360) را به آن داد.

دستور cut revolve نیز مانند revolve بوده در حالیکه با این دستور می توان یک قسمت را بوسیله دوران پروفیل برش داد.

Fillet :

دستور chanfer , fillet  ( که بعداً توضیح داده می شود ) به علت قابلیتهای فراوانی که در آنها تعبیه شده است از اهمیت فوق العاده ای در این نرم افزار برخوردار است.

این دستور در منوی ( insert / feature / filtet / insert ) قرار دارد.

بعد از کشیدن solid و انتخاب دستور fillet مشاهده می کنیم که جعبه محاوره ای به نام fillet ایجاد می گردد در این جعبه قسمتهای مختلفی وجود دارد که به بررسی آنها می پردازیم

در قسمت fillet type می توان انواع حالتهای fillet زدن را مشخص نمود.

این قسمت خود از سه بخش تشکیل شده است.

1 – constant rukius : در این حالت لبه باشعاع ثابت fillet می خورد. پس از انتخاب این حالت قسمت item to fillet فعال می گردد که می توان در آن اندازه شعاع و لبه انتخابی را مشخص کرد.

نکته: با انتخاب منوی multiple rakius fillet می توان با شعاعهای مختلف بر روی solid fillet زد.

 

 

2 – variable rakius : در این بخش می توان یک لبه را با شعاعهای متغیر و مختلف fillet زد. پس از انتخاب دستور فوق ابتدا لبه را مشخص می کنیم. در قسمت item to fillet لبه انتخابی را مشخص می کنیم. سپس در قسمت variabli radius parameters در بخش Attached radii  v1 را انتخاب کرده و شعاع مورد نظر را انتخاب می کنیم . سپس v2  را در این بخش انتخاب کرده سپس شعاع دوم را انتخاب می کنیم.

نکته: در این قسمت  دو گزینه straight transition , smooth transition وجود دارد. در قسمت smooth tronsition یک fillet ایجاد می کند که تغییرات آن از یک شعاع به شعاع دیگر بصورت خط مستقیم است.

ما در قسمت straight transition این تغییرات در fillet بصورت منحنی است.

3 – face : بین دو صفحه fillet می زند. بعد از انتخاب دستور در قسمت item to fillet دو صفحه را انتخاب کرده و شعاع fillet را نیز می دهیم.

توجه: در بخش fillet option از دستور fillet گزینه های مختلفی مشاهده می شود. چنانچه بخواهیم گوشه های موجود در fillet‌ را از بین ببریم می توانیم گزینه Round corners  را فعال نمود.

 

همچنین در قسمت ower flow typs از این بخش در صورت انتخاب keey edge در هنگام fillet لبه ها نیز مشخص می شوند در صورتی که با انتخاب گزینه keey sarface تنها صفحه ای که fillet خورده مشخص می گردد.

Chamfer :

دستور chamfer از بسیاری لحاظ شبیه دستور fillet می باشد با این تفاوت که این دستور یک سطح و لبه شبیه را ایجاد می نماید.

به چند روش می توان در یک solid – chamfer ایجاد کرد.

1 – Angle – distance با انتخاب این گزینه و انتخاب یک لبه ( یا چند لبه ) از solide می توان با دادن مقدار اندازه و همچنین زاویه chamfer زد.

2 – distance – distance : با انتخاب این گزینه در فاصله انتخابی از لبه را که می خواهیم chanfer بزنیم را به نرم افزار می دهیم.

3 – vertex : در این حالت با انتخاب یک نقطه ( از گوشه solid ) و با دادن سه فاصله از این نقطه chanfer زده می شود.

HOLE :

با استفاده از این دستور می توان سوراخهایی بصورت ( معمولی یا استاندارد) در قطعه ایجاد کرد. برای این کار ابتدا نقطه ای که می خواهیم بر روی قطعه سوراخ ایجاد کنیم را مشخص کرده و سپس با استفاده از دستور

insert / feature / hole = simpli or wizard

در صورت انتخاب simple این دستور با توجه به شعاع سوراخ که به آن می دهیم یک سوراخ معمولی ( به شکل استوانه ) در قطعه ایجاد می کند.

اما اگر wizard را انتخاب کنیم، جعبه محاوره ای به نام Hole Definition بوجود می آید که دارای منوهای مختلفی است که همگی شامل استانداردهای مختلف سوراخ می باشد.

به طور نمونه در منوی Tab از این جعبه محاوره ای می توان شیار های رزوه ایجاد کرد.

یا در منوی legacy در قسمت hole type می توان انواع سوراخها با اندازه های ثابت را ایجاد کرد.

Draft‌:

با استفاده از این دستور می توان در سطوح solid شیب ایجاد کرد.

Insert / feature / draft

در بخش type of draft می توان نوعهای مختلفی از چگونگی ایجاد شیب را مشاهده کرد.

با انتخاب دستور neu tral plane از این بخش ابتدا یک صفحه مبنا را بر روی solid انتخاب می کنیم ( برای تشخیص جهت ایجاد شیب ) سپس در قسمت draft angle زاویه ای را که می خواهیم  شیب دهیم را مشخص کرد. در آخر سطح یا سطوحی را که می خواهیم شیب دهیم را در قسمت face to draft مشخص می کنیم.

تفاوت دستور parting line با نوع neutral plane در بخش type of draft آن است که در این دستور صفحه یا وجهی را که می خواهیم شیب داشته باشد را انتخاب می کنیم.

 

Shell:

یکی دیگر از دستورهای موجود در منوی feature دستور shell می باشد.

Insert / feature / shell

با استفاده از این دستور می توان از solid یک پوشه ساخت.

پس از انتخاب این دستور، ابتدا در بخش parameters از این دستور ابتدا ضخامت پوسته ای که می خواهیم ایجاد کنیم را می دهیم. سپس در قسمت face to remove صفحه ای را که می خواهیم آن صفحه از جسم صفحه باز پوسته باشد را مشخص می کنیم.

 

توجه : برای ایجاد ضخامتهای مختلف پوسته برای هر صفحه می توان بر multi – thickness setling کلیک کرد و سپس صفحه های مطلوب را انتخاب کرد و برای هر یک ضخامت متفاوتی را انتخاب کنیم.

DOMe:

این دستور یکی از دستورهای منحصر به فرد نرم افزار solid works می باشد که دو نوع خود بسیار جالب می باشد.

با انتخاب این دستور می توان یک صفحه را محدب یا مقعر کرد.

پس از انتخاب دستور dome که در جعبه ابزار feature قرار داد (insert / feature / dome ) ابتدا صفحه ای که می خواهیم آن را dome کنیم مشخص کرد. سپس در قسمت height  از جعبه محاوره ای این دستور ارتقاع مطلوب برای dome را وارد می کنیم.

توجه : اگر بخواهیم یک صفحه بیضوی و یا دایره ای را ( کره ای شکل) را با این دستور ایجاد کنیم کافی است گزینه elliptical dome را فعال می کنیم.

نکاتی پیرامون محور صفحه مختصات و همچنین نقطه مبداُ:

قبل از آنکه به دستورات اساسی و مهم در solid work مانندsweep  و loft بپردازیم لازم است درباره تغییرات در صفحات مختصات همجنین نقطه مبداُ که کاربرد زیادی در این دو دستور دارد اطلاعاتی داشته باشیم بدین منظور در این بخش به بررسی کلی بخش reference geometry واقع در منوی insert که شامل قسمتهای plone (صفحه )، Axis  (محور) ، coordinate system ( مبداُ مختصات) می باشد اشاره می کنیم.

Plane – insert / reference geometry / plane                                        

با استفاده از این دستور می توان صفحات مختلفی نسبت به سه صفحه اصلی ( plame 1 , 2 , 3  ) که صفحات اصلی و مرجع در نرم افزار می باشند وهمچنین صفحات ( و همه یک solid) ایجاد کرد.

پس از انتخاب دستور plane یک صفحه را به عنوان صفحه مرجع انتخاب کرده و سپس یکی از انواع ایجاد plane که در ذیل به آن اشاره شده است را انتخاب کرد و در آخر کلید next را کلیک می کنیم.

Offset: این دستور صفحه ای را که به عنوان صفحه مرجع انتخاب کردیم را offset می کند.

At angle : ابتدا لبه ای که می خواهیم به صفحه حول آن زاویه دهیم را مشخص می کنیم سپس زاویه مطلوب را در قسمت angle : مشخص می کنیم.

Point 3: یک صفحه که از سه نقطه می گذرد را ایجاد می کند.

11 plane @ pt: صفحه ای که موازی صفحه مرجع باشد از یک نقطه بگذرد را ایجاد می کند.

: line & point  از یک خط در یک نقطه صفحه را می گذراند.

: 1 curre صفحه که عمود بر یک خط یا یک لبه یا یک منحنی باشد را ایجاد می کند.

: on surface صفحه که عمود یا مماس بر یک صفحه است را ایجاد می کند.

nsert / referevce / geimetry / axis                                        - Axis

با استفاده از این دستور می توان محور جدیدی را مشخص کرد. تعیین محور جدید در این دستور به چند طریق امکان پذیر است. ( با استفاده از یک لبه، استفاده از دو نقطه، و یا دو صفحه متقاطع و…)

coordinate system:

با استفاده از این دستور می توان مبداُ مختصات جدیدی تعریف کرد. همچنین می توان محورهای z , y , x  را دوباره تعریف کرد و تغییر داد.

Sweep:

یکی از دستورات بسیار مهم و اساسی در solid work که کاربردهای فراوانی دارد و باعث شده است که نرم افزار بتواند قابلیت کشیدن هر شیئی را پیدا کند دستور sweep می باشد.

Sweep قابلیت ایجاد یک bose   یا (bose)و cut یک صفحه را بوسیله حرکت یک پروفیل در راستای مسیری که به آن می دهیم را دارا می باشد.

توجه داشته باشید برای ایجاد bose seeep حتماً باید پروفیل بسته باشد. از طرفی نقطه ابتدایی مسیر حتماً باید بر روی صفحه پروفیل قرار داشته باشد. برای ساده تر کردن این کار می توان از قید piexce که قبلاً در بخش قیدها توضیح داده شد استفاده کرد.

Sweep می تواند به دو شکل ایجاد شود.

Simple sweep – 1: در این حالت مسیر یکی است ( خط یا منحنی)

ابتدا پروفیل را در یک place رسم می کنیم. سپس از sketch خارج شده و در plane دیگر مسیر را رسم می کنیم. پس از حالت sketch خارج می شویم و بر روی کلید sweep در منوی feature  یا (insert / boss / sweep )  کلیک می کنیم. بعد از باز شدن جعبه محاوره ای boss – sweep پروفیل (profile)  و مسیر (path)  را مشخص می کنیم و کلید ok را فشار می دهیم.

Print : help – sweep – simple or sweep

توجه : در قسمت option از این دستور می توان چند حالت را در هنگام sweep اجرا کرد.

 

نکته : جسم ایجاد شده توسط sweep نباید خودش را قطع کند.

توجه : در نرم افزار solid works 2001 این قابلیت وجود دارد که از دستور thin feature  نیز در این دستور استفاده کرد و می توان بوسیله آن ضخامت نیز بوجود آورد.

2 :  : sweep using guide curve

با این دستور با دو مسیر کنترل می کنیم ( یکی مسیر اصلی و دوم مسیر guide curve که در بخش guide curve از این دستور موجود می باشد.)

توجه : در صورتی که قید piene بکار نرفته باشد و یا درست انتخاب نشده باشد پیغام زیر صادر می شود.

Guide 1 does not have apiecce constraint with the sweep sketch

 برای ایجاد یک sweep با استفاده از Guide corve ابتدا یک Guide corve ایجاد می کنیم ( می تواندیک منحنی یا یک خط صاف و یا لبه یک مدل باشد.) سپس یک مسیر برای sweep مشخص می کنیم.

نکته : هنگامی که از Guide corve برای ایجاد یک sweep استفاده می کنیم، مسیر داده شده باید حتماً یکپارچه باشد (خط یا arc) و یا اینکه زاویه (گوشه) نداشته باشد.

توجه : برای منحنی های پیچیده تر کشیدن شکلهای پیچیده که احتیاج است چند منحنی از چند صفحه با هم Guide corve   باشند از دستور زیر استفاده می کنیم.

Insert / curve / composite

با استفاده از این دستور منحنی ها و خطوط را انتخاب کرده و بوسیله آن این منحنیها و خطوط با هم به یک منحنی تبدیل می شوند و می توان از آن به عنوان Guide corve استفاده کرد.

Project:  insert / curve / project                 

اگر بخواهیم تصویریک sketch را روی یک وجه و یا sketch دیگری داشته باشیم از این دستور استفاده می کنیم.

توجه داشته باشید برای فعال کردن این دستور حتماً باید sketch و صفحه یا (foce) که می خواهیم sketch روی آن تصویر شود را قبلاً مشخص کنیم.

 Helix / spiral

یکی دیگر از دستورهای شاخه curr از منوی insert دستور helix / spiral بوده که وظیفه آن ایجاد مارپیچ یا منحنی حلزونی. این دستور یک دستور تخصصی در solid word  می باشد که قابلیت ایجاد، رزوه فنر و غیره را داشته و می تواند حتی به عنوان مسیر و یا  Guide corve برای دستور sweep انتخاب شود.

برای ایجاد یک helix  ابتدا یک دایره را در صفحه (sketch) رسم می کنیم. ( قطر این دایره برابر قطر مارپیچ خواهد بود.) سپس دستور helix را انتخاب می کنیم ( insert / curve / helix )

برای ایجاد مارپیچ ها به دو مقدار احتیاج داریم برای انتخاب این دو مقدار حالتهای مختلفی در لیست defined by وجود دارند:

: pitch and revolution  در این حالت اندازه های گام مارپیچ (pitch) و تعداد چرخش مارپیچ را به نرم افزار می دهیم.

: height and revolution در این قسمت ارتقاع کلی مارپیچ و گام آن مد نظر است.

: spiral در این قسمت solid work با توجه به گام و تعداد چرخش مارپیچ را به صورت دو بعدی رسم می کند.

نکته : در قسمت starting angle این دستور مشخص می شود که از چه زاویه ای می خواهیم مارپیچ شروع شود. توجه داشته باشید که بهتراست برای راحتی کار زاویه انتخابی را صفر درجه انتخاب کنید. همچنین این دستور این قابلیت را دارد که مارپیچ را در جهت عقربه های ساعت clock wise  یا خلاف آن c.c.w گسترش دهد.

در قسمت tapex helix  از این دستور می توانیم به مارپیچ زاویه دهیم. ( گزینه taper out ward  از این بخش جهت این زاویه (به طرف بیرون یا داخل ) مشخص می کند.)

split line:

از دیگر دستورات موجود در شاخه curve دستور split line می باشد. این دستور face را به دو قسمت مجزا تقسیم می کند.

ابتدا در یک وجه از solid خط یا منحنی رسم می کنیم (بطوریکه وجه را به دوقسمت مجزا تقسیم کند. ) سپس دستور split line را انتخاب می کنیم . در قسمت sketch to project خط یا منحنی را انتخاب کره و در قسمت face to split صفحه و و جه کهمی خواهیم تقسیم کنیم را مشخص کنیم را مشخص می کنیم. در آخر کلید finish را کلیلک می کنیم.

کاربرد این دستور در fillet یا chamfer زمان و همچنین در دستور draft ( در جائیکه فقط می خواهیم یک قسمت را صفحه را draft کنیم.)

توضیحات بالا  برای نوع projetection از این دستور بود. اما split line دارای نوع دیگری بنام silhouette ( نیم رخ ) نیز می باشد.

در این نوع ابتدا در قسمت direction to pull جهتی را که می خواهیم جسم را به دو قسمت تقسیم کنیم مشخص می کنیم ( جهت انتخابی باید plane باشد که می توانیم از قسمت feature manager را انتخاب کنیم .)

سپس در قسمت faces to split وجه یا صفحه را انتخاب می کنیم.

این نوع از دستور split line بیشتر تقسیم استوانه یا کره مورد نظر است.

Loft :

دستور loft بین دو یا چند پروفیل در صفحات مختلف یک feature ایجاد می کند. (یک loft می تواند، soss , base یا cut یا یک صفحه  ( sarface ) باشد.)

در اینجا لازم است چند نکته را پیرامون استفاده از این دستور بیا ن کنیم.

-        در هنگام استفاده از دستور loft باید توجه داشت که فقط ، اولین یا آخرین ( هر دو) پروفیل می تواند یک نقطه باشد.

-         پروفیل اول و آخر در این دستور حتماً باید دو بعدی باشند در حالیکه پروفیلهای میانی می تواند سه بعدی نیز باشد.

 دراین دستور می توان نوعهای مختلفی از  loft را ایجاد کرده که در اینجا به بررسی کاربردی ترین و پر اهمیت ترین انواع loft می پردازیم.

-        simple loft

 در این قسمت loft بوسیله متصل کردن پروفیلها ایجاد می شود.

برای ایجاد loft ابتدا پروفیلهای مختلف را ( پروفیل بسته ) در صفحات متفاوت رسم می کنیم. سپس بر روی کلید loft، کلیک می کنیم (insert / base / loft )

در قسمت profil از این دستور به ترتیب پروفیلها را انتخاب می کنیم ( توجه کنید نقاطی که به هنگام  انتخاب پروفیل بر روی آن کلیک می شود از اهمیت خاصی برخوردارند زیرا مسیر loft  را مشخص می کنند ) . البته برای تغییر مسیر بعد از انتخاب پروفیلها می توان از دو کلید move  , down , move up استفاده کرد.

در قسمت option از این دستور چند گزینه وجود دارد که بیشتر برای کنترل دستور و چگونگی اینجاد solid می باشد.

با انتخاب maintain tangeney از این دستور، صفحاتی که از دستور loft بر روی solid نتیجه می شوند با هم مماس هستند که اصطلاحاً tangent هستند.

با انتخاب گزینه advanced smooting که مختص به پروفیلهای دایروی یا منصری می باشد. سطح وصفحات ایجاد شد. از دستور loft نرم و صاف (smoother ) می باشند.

در بالا گزینه close loft یک solid بسته را در جهت loft به مامی دهد.

 

: loft with center line *

در این حالت کاربر می تواند منحنی مسیر را خودش مشخص کند اما باید توجه داشت که این منحنی حتماً از مرکز پروفیلها بگذرد.

 برای ایجاد این نوع از loft پس از انتخاب پروفیلها در قسمت profil ، در بخش center line parameters منحنی center line را انتخاب می کنیم.

-        در قسمت show section نیز می توان حرکت و تغییرات پروفیل از پروفیل اول تا آخر را مشاهده نمود.

 

Loft with guide curve *  ـ

در این نوعاز دستور loft می توان guide curve را به عنوان مسیر برای loft مشخص کرد. در حالیکه پروفیل می تواند یک شکل در سطح یا غیر سطح باشد.

برای ایجاد یک loft بوسیله guide curve ابتدا یک یا چند guide curve را به عنوان مسیر برای loft مشخص کرد. در حالیکه پروفیل می تواند یک شکل در سطح یا غیر سطح باشد.

برای ایجاد یک loft بوسیله  guide curve ابتدا یک یا چند guide curve را در صفحه ایجاد می کنیم.

سپس پروفیلها را در صفحات مختلف  ( غیر از صفحه ای که guid curve رسم شده )رسم می کنیم. در این قسمت توجه داشته باشید که پروفیلها باید با guid curve تماس داشته باشند .( همانند شکل ) برای انجام این عمل باید بین guid curve وپروفیلها قیدی وجود داشته باشد. مهمترین قید بکار رفته بین این دو ، قید coincident ( بین یکنقطه از guid curve و پروفیل ) می باشد. همچنانکه قیدی pierce را نیز می توان بین guid curve و صفحه پروفیل ایجاد کرد.

 

بعد از انجام مراحل فوق ، دستور loft را انتخاب می کنیم. پس از انتخاب پروفیلها در قسمت profile در بخش guid curve   از این دستور guid curve مورد نظر را انتخاب می کنیم.

Loft with non planar profile * :

دستور loft این قابلیت را داراست که  می تواند یک سطح را بعنوان پروفیل ابتدایی قبول کند.

ایجاد این نوع از loft عیناً شبیه نوعهای قبل بوده و فرق خاصی ندارد.

Loft tangency :

یکی دیگر از منوهای موجود در دستور loft منوی start / end / tangency می باشد که وظیفه کنترل مسیر loft و چگونگی ایجاد loft در پروفیل ابتدایی و انتهایی را دارا می باشد.

این منو دارای دو بخش اصلی start tangency type ( پروفیل ابتدایی ).و end tangency type (پروفیل انتهایی) می باشد که هر کدام از آنها می تواند حالتهای مختلفی از loft tangency را دارا می باشد. این حالتها عبارتند از:

none : در این حالت مسیر نسبت به پروفیلها مماس نبوده بلکه ارتباط بین پروفیلها خطی است.

Normal to profile : در این حالت مسیر loft نسبت به پروفیل وابسته به شکل پروفیل بوده و در انتها یا ابتدای مسیر شکل پروفیل را به خودمی گیرد.

Direction vector : با استفاده از این حالت  می توان جهت مسیر خروجی از پروفیل یا ورودی به آن را تعیین کرد. این جهت می تواند یک وجه ( face ) یا یک محور و یا یک لبه باشد.

(faces all ) : در این حالت loft مماس بر صفحات مجاور پروفیل انتخابی می باشد.

شکل زیر حالتهای مختلف  loft tangency را نشان می دهد.

نکته : ورژن جدید solid work این قابلیت را دارا است که هنگام استفاده از دستور loft بتوان thin feature ( ضخامت نازک ) نیز در solid ایجاد کرد.

برای ایجاد thin feature ، منویی به همین نام دردستور loft وجود دارد، با انتخاب این منو ودادن ضخامت مورد نیاز و همچنین جهت ایجاد ضخامت ( داخل یا خارج) می توان thin featuri را ایجاد کرد.

Surface :

در این بخش از پروژه به بررسی رویه ها ( surface ) در نرم افزار solid work، همچنین چگونگی ایجاد آن و انجام عملیات مختلف بر روی آن می پردازیم.

بخش surface مانند بخش curve , cut , base از اهمیت فوق العاده ای در این نرم افزار برخوردار می باشد. این دستور به مانند دستورهای  فوق می تواند یک solid را در نرم افزار ایجاد کند.

دستور surface دارای ابزارهای مختلفی برای ایجاد sur face و همچنین عملیات ترکیبی بر روی surface می باشد که در اینجا به بعضی از آنها اشاره می کنیم.

Planar surface :

با این دستور می توان یک رویه سطح را از یک sketch یا از یک شکل سه که بر یک plan واقع شده بدست آورد.

دستور planar sur face را از جعبه ابزار sur face انتخاب کرده یا (insert / surface / planer) سپس sketch مورد نظر را انتخاب کرده، با کلیک بر روی کلید surface < ok ایجاد می شود.

Ixtruded surface :

این دستور شباهت بسیاری به دستور  base extrude برای ایجاد آن ابتدا یک پروفیل ( باز) رسم می کنیم سپس با کلیک بر روی extruded surface یا (insert / surface / extrude) و تعیین مقدار ارتفاع extrude و همچنین تعیین نوع extrude ( به دستور  extrude مراجعه شود ) surface ایجاد می گردد.

 Revolved surface –

Lofted surface –

Swept surface –

 دستورات فوق کاملاً شبیه حالت base می باشند ( برای آگاهی بیشتر به help نرم افزار بخش  surface feature مراجعه شود)

radiate surface –  

این دستور یک سطح را گسترش می دهد.

برای ایجاد گسترش در surface پس از انتخاب دستور فوق از منوی (insert / surface / rodiate) insert plane مرجع یا وجه مورد نظر را انتخاب کرده سپس در قسمت radiote distance عرشی را که می خواهیم صفحه گسترش کند را انتخاب می کنیم، بعد از آن در قسمت edges to radiate  کلیک کرده و خط یا لبه ای را که می خواهیم سطح نسبت به آن گسترش پیدا کند را انتخاب می کنیم.

تذکر: با انتخاب گزینه  propagate a long tangent faces  می توانیم سطح را نسبت به تمام لبه های اطراف گسترش دهیم.

 

تذکر : برای ضخامت دادن به یک surface می توان از thicken feature یا (insert / base / thicken ) استفاده کرد. توجه می کنید که با این عمل شما یک solid ایجاد می کنید.

Extend surface

این دستور به یک surface در جهت لبه انتخابی امتداد می دهد.

برای امتداد دادن به یک surface  ابتدا دستور extend surface را از جعبه ابزار surface انتخاب می کنیم  (insert / surface/ extend )

در مرحله بعد یک یا چند لبه را که می خواهیم در جهت آنها به surface امتداد دهیم را مشخص می کنیم.

·        در قسمت  end condition به سه نوع می توانیم رویه را امتداد دهیم.

1 -  - distance مقدار فاصله ای که می خواهیم به رویه امتداد دهیم را مشخص می کنیم.

2 - - up to point یک نقطه را مشخص می کنیم، surface تا این نقطه امتداد پیدا می کند.

3 - - up to surface صفحه را که می خواهیم surface تا آن صفحه امتداد یابد را انتخاب می کنیم.

در بخش extinsion type از این دستور نیز می توان حالتهای مختلف extend را انتخاب کنیم.

1 -  - same surface رویه را در امتداد شکل هندسی آن امتداد می دهد.

2 – linear : رویه را در امتداد لبه انتخابی بصورت خطی امتداد می دهد.

Knit surface :

این دستور دو یا چند surface را یک تکه ( یکی ) می کند.

نکته: در صورتی می توان surface ها را fillet زد که آنها را knit کرده باشیم.

trim surface :

دستور فوق مانند دستور trim دو بخش دو بعدی می باشد.

برای اینکه یک surface را trim کنیم، ابتدا در surface را که با هم اشتراک دارند را انتخاب می کنیم. با انتخاب دستور timmed surface  از جعبه ابزار surface (insert / surface/ trim ) در بخش trim type گزینه trim tool را انتخاب می کنیم.

سپس در قسمت section ( در بخش trimming surface ، رویه ای را که می خواهیم نسبت به آن trim شود را مشخص می کنیم ( همانند شکل) و در بخش piece to keep رویه ای را که می خواهیم trim شود انتخاب می کنیم.

Pattern :

Pattern تکرار یک  ( solid , feature) انتخابی در جهت های مختلف می باشد.

Pattern می تواند به شکلهای مختلفی ایجاد شود:

Linear pattern

در این حالت feature انتخابی را در یک یا دو مسیر خطی pattern می کند.

برای ایجاد lineare pattern ابتدا یک base part ( اصلی) ایجاد می کنیم و بر روی آن یک یا چند سوراخ ، cut و یا boss feature را که می خواهیم تکرار شود را رسم می کنیم. سپس از آن دستور فوق را از جعبه ابزار feature یا از insert / pattern / linear pattern انتخاب می کنیم.

سپس در قسمت direction 1 ابتدا جهت مورد نظر برای pattern  ( که می تواند یک لبه با یک خط باشد) را مشخص می کنیم در مرحله بعد فاصله بین pattern ها و در آخر در قسمت number of instance تعداد تکرارها را مشخص می کنیم.

توجه: در قسمت direction 2  از این دستور می توان یک جهت دیگر نیز برای pattern مشخص کرد تا تکرارها در دو جهت انجام شود.

نکته 1 : در قسمت instances to skip از دستور linear pattern این قابلیت برای کاربر فراهم گشته تا هر کدام از pattern هایی که ایجاد شده را بتواند حذف کند.

برای این کار کافی است با فعال کردن این قسمت بر روی pattern هایی که می خواهیم حذف شود کلیک کنیم.

 

نکته 2 : در قسمت option دو گزینه وجود دارد که برای حالتهای خاصی از pattern تعبیه شده است

geometry pattern :

با انتخاب گزینه فوق از قسمت option از دستور pattern تکرار یک feature یکنواخت می باشد و تفاوتی ندارد. اما اگرگزینه فوق غیر فعال باشد تکرار یک feature همانند شکل بستگی به part اولیه داشته بطوریکه موقعیت انتهایی pattern نسبت به صفحه و سطح شکل محاسبه می شوند.

-        گزینه bary keytch مانند geometry pattern می ماند و برای اطلاعات بیشتر می تواند به help قسمت pattern element مراجعه شود.

-        مروری بر sheet mtal در نرم افزار:

sheet mtal ورقه های فلزی هستند که solid work می تواند ایجاد کند. این دستور با توجه به اهمیت و بخش زیادی که در نرم افزار به آن داده شده از اهمیت زیادی برخوردار است.

با توجه به وسعت مطالب در این ضمینه، به علت محدودیت در این پروژه سعی شده است که نکات مهم و اساسی در مورد آن در این بخش ذکر شود.

برای ایجاد یک sheet mtal ابتدا sketch مورد نظر را رسم می کنیم. (مثلاً یک خط)

سپس دستور bass flang را از جعبه ابزار insert / feature/ sheet mtal / base flonge ) sheet mtal ) انتخاب می کنیم.

در مرحله بعد عمق فلانچ را مشخص می کنیم ( در یک یا دو جهت) سپس در قسمت paraceter  sheet mtal  ضخامت مورد نظر برای فلانچ را انتخاب می کنیم.

بعد از ایجاد sheet mtal می توانیم عملیات مختلفی را بر روی آن انجام دهیم. از جمله مهمترین عملیات روی فلانچ ایجاد خم بر روی آن است.

برای اینکار ابتدا خطی را که می خواهیم sheet mtal نسبت به آن خم پیدا کند را رسم می کنیم سپس با استفاده از دستور ( insert / feature / sheet mtal / sketche bend) )

ابتدا صفحه ای که می خواهیم ثابت بماند را در قسمت fixed face مشخص کرده سپس زاویه خمش و جهت آن را انتخاب می کنیم.

توجه: در قسمت bend position می توانیم موقعیت خم را (material inside , bend center line band out side  or material out side  ) را انتخاب کنیم.

با انتخاب دستور edge – flage در جعبه ابزار sheet metal می توانیم از یک لبه در sheet mtal فلانچ دیگری با خم جدید را ایجاد کنیم.

دستور un fold خم مورد نظر را بر می دارد و فلانچ را به حالت اول بر می گرداند. ( دستور fold  عکس این عمل را انجام می دهد.

دستور flattened تمام خمها را برداشته و فلانچ را به یک سطح مسطح تبدیل می کند.

Photo works

این قسمت همان قسمت render در نرم افزار auto cad می باشد. که به بخشهای مختلفی تقسیم می شود.

 : material * در این بخش می توانیم نوع ماده ای را که قبلاً رسم نموده ایم مشخص کنیم ( از جمله آهن ، چوب ، فلز و…)

: scene *  در این بخش و در منوی manager می توانیم back ground های مختلفی برای شکل ایجاد کرد.

·        Render : بعد از انتخاب نوع قطعه  back ground برای ایجاد render از این دستور استفاده می نمائیم.

:assembly

این بخش از solid work وظیفه مونتاژ بین قطعات ایجاد شده در بخش part را داراست.

بخش assembly درنرم افزار از دستورات و قسمتهای کمتری نسبت به بخش part برخوردار است. اما چون وظیفه هماهنگی بین قطعات موجد در part  و همچنین تبدیل این قطعات به یک جسم واحد را داراست از اهمیت بسیاری در solid work برخوردار می باشد.

کلاً کار در assembly در سه قسمت خلاصه می شود که عبارتند از

1 – آوردن قطعات تولید شده در بخش part

2 – ایجاد قید بین قطعات (mate )

3 – ایجاد مدلهای انفجاری

4 – ایجاد قالب

که در این بخش سعی شده است خلاصه ای از دستورها و کاربرد آن در این سه قسمت توضیح داده شود.

ایجاد قطعات در assembly :

به دو روش می توان قطعه را در assembly ایجاد کرد.

الف – در روش اول ابتدا solid ( قطعه) را در بخش part ایجاد کرده و آنرا save می کنیم. سپس وارد بخش  assembly شده، در منوی insert و با استفاده از دستور component شاخه from file را از این دستور انتخاب می کنیم سپس قطعه مورد نظر ( با file ذخیره شده) را وارد assembly می کنیم.

در اینجا باید دقت کنیم که با استفاده از mouse و فلش موجود در صفحه assimbly ابتدا مکانی را که می خواهیم قطعه در آنجا واقع شود انتخاب می کنیم ( این مکان همان نقطه مبداُ  مختصات است که در بخش part قرار داشت). به همین روش می توان قطعات دیگر را نیز وارد assembly کرد.

نکته 1 : بعد از آوردن ابتدا یکی از آنها را fix ( ثابت) کنید و بقیه قطعات را نسبت به آن مونتاژ کنید. برای این کار بر روی قطعه مطلوب کلید سمت راست mouse را کلیک کرده و گزینه fix را انتخاب می کنیم . ( اگر بخواهیم قطعه را از حالت fix خارج کنیم گزینه float را انتخاب می کنیم)

نکته 2 : با استفاده از دستورات move companent و همچنین rotate component  در جعبه ابزار assembly می توانیم مکان قطعاتی را که بصورت float می باشند را تغییر دهیم.

توجه : rotate component جسم را حول مرکز نقلش دوران می دهد.

نکته 3 : با انتخاب قطعه از بخش feature manager و کلیک سمت راست بر روی آن می توانیم با استفاده از گزینه suppress آن قطعه را از حافظه حذف کنیم. ( همچنین با انتخاب مجدد قطعه و کلیک سمت راست بر روی آن و انتخاب set to resolved قطعه را به حالت اول برگردانیم.)

ب – در روش دوم با انتخاب insert / component / new part  می توانیم قطعه را از ابتدا assembly ایجاد کنیم. ( توجه کنید که قبل از آن باید assembly را حتماً‌ save کنیم)

ایجاد قید بین قطعات:

1 – برای ایجادقید بین قطعات می توانیم از دستور mate واقع در جعبه ابزار assembly استفاده کرد. برای اینکه استفاده از این دستور برای خواننده این پروژه بهتر فراهم شود لازم می دانم این دستور را همراه با مثالی توضیح دهم.

جسمی به شکل مکعب مستطیل را که چند حفره به شکل استوانه بر روی آن تعبیه شده است را در نظر بگیرید. می خواهیم استوانه ای را درون حفره جای دهیم. برای انکار پس از انتخاب دستور mate استوانه و حمزه را انتخاب می کنیم.

همانطور که مشاهده می شود در جعبه محاوره ای دستور mate انواع قیدهایی که می توانیم انتخاب کنیم بصورت list مشخص می باشد.

Tangent – distance – symmetric – concintric – perpendicular – coincident – parallel – angle

( توجه کنید فقط با توجه به نوع دو قطعه انتخاب   بعضی از انواع قید ها فعال می شوند.

بطور نمونه در مثال فوق فقط چهار نوع (concentric , tangent , perpondicular , parallel ) فعال می باشند.

 

 

Parallel ـ در این حالت استوانه موازی با حفره قرار می گیرد.

Perpendicular  - قطعه استوانه عمود بر حفره قرار می گیرد.

Tangent  - بر هم مماس می شوند.

Concentric – استوانه داخل حفره قرار می گیرد.

نکته: برای اینکه بتوان موقعیت دو قطعه را از هر عملیات مشاهده کرد می توانیم از کلید preview استفاده کنیم.

تذکر : در قسمت meat alirnment از این دستور به بررسی هم ترازی بین دو قطعه انتخابی توجه شده است. این قسمت دارای سه گزینه زیر می باشد.

Aligned : این گزینه دو قطعه انتخابی را بر روی یک مسیر یا یک محور بطور هم جهت مونتاژ می کند.

Anti – aligned : در این گزینه دو قطعه انتخابی خلاف جهت یکدیگر بر روی یک مسیر مونتاژ می شود.

Closed : در هر دو حالت  anti – align , align  وابسته به موقعیت دو قطعه هیچ حرکتی نسبت به هم ندازند.

مثال زیر نمونه ای از حالت فوق را برای دو نوع قید distance , coincident مشخص می کند.

 

 

دانلود آموزش ویدیویی سالیدورک (از مقدماتی تا پیشرفته)